புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்.

2011 பிறக்கப் போகிறது. ஒருவருடமும், ஒரு வயதும் கழியப்போகிறது. இந்த ஒரு வருடத்தில் ஏதாவது உருப்படியாய் செய்தேனா? ஒரு டைரி குறிப்பை வாசிக்க மனசு சற்று பின்னோக்கிச் செல்கிறது.

ஜனவரி மாதம் எனது “உப்புக் கணக்கு” புதினம் வெளியானது. இந்த புத்தகம் எனது மூன்றாண்டு உழைப்பு. இந்த புத்தகத்தின் மூலம் என் வீட்டிற்கருகில் உள்ள விருபாக்ஷீஸ்வரர் கோயிலுக்கு ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என நினைத்தேன்.. இந்தப் புத்தகத்தை என்னிடமிருந்து நேரிடையாக வாங்கும்போது எனக்குக் கிடைக்கும் எழுத்தாளருக்கான கழிவை சிவனுக்கு அளித்து விடுவது என்பதே என் முடிவு. எனது முடிவைக் கேட்டு பல நண்பர்கள் என்னிடமே புத்தகம் வாங்க, கோயிலுக்கு பணம் போய்ச சேர்ந்தது. மனசுக்கு விலை மதிப்பற்ற ஒரு மகிழ்ச்சி கிடைத்தது.

இதுவரை எத்தனையோ வாசர்கள் கிடைத்திருக்கிறார்கள் என்றாலும், உப்புக் கணக்கு மூலம் இன்னும் பல நல்ல வாசகர்கள் கிடைத்தார்கள். எனது மின்னஞ்சல் முகவரிக்கு இந்த கதைக்காக வந்த மின்னஞ்சல்கள் நிறைய.

இந்த உப்புக் கணக்கு குறித்து முதலில் மைலாப்பூர் டைம்ஸ் விமர்சித்தது. பிறகு ஹிந்து நாளிதழ் தனது விமர்சனத்தை இந்த புதினத்திற்கு எழுதியது. பிறகு, தொடர்ந்து, கலைமகள், தினமணி, அமுதசுரபி என வரிசையாய் புத்தக மதிப்புரை எழுத, மொத்தத்தில் இந்த மண்ணில் நான் பிறந்ததற்கு இந்த படைப்பு மூலம் நான் இந்த தேசத்திற்கு எனது நன்றியைத் தெரிவித்திருப்பதாகவே நினைக்கிறேன்.

மே பதினெட்டு என் பிறந்த நாள் அன்று நான் இருந்தது திருவண்ணாமலையில். என் தங்கை பெண்ணின் கல்யாணம் வேறு. ஜானவாசத்தன்று எல்லோரும் சாப்பிடும்போது ஸ்வீட் எடுங்க கொண்டாடுங்க, இன்று என் பிறந்த நாள் என்று அறிவிப்பு செய்து ஓசியில் விருந்து கொடுத்தேன்.(தங்கை செலவில்) அன்று இரவு ஒன்பது மணிக்கு மேல் கிளம்பி உறவினர்கள் பத்து பேருடன் கிரிவலம் செய்தது மறக்க முடியாதது. அது போல் ஒரு பிறந்த நாள் இது வரை கொண்டாடியதில்லை. அடி அண்ணா மலையிலிருந்து ஒரு பைரவர் எங்களோடு கிரிவலம் வந்து நாங்கள் சத்திரத்தை அடையும் வரை கூடவே வந்து எங்கள் கையால் உணவு சாப்பிட்டுச் சென்றது அதிசயமாக இருந்தது.

ஆகஸ்ட் மாசம் குருவாயூர், பாலக்காடு என்று ஒரு வார யாத்திரை. குருவாயூரில் பதினைந்து முறை சுவாமி தரிசனம். அங்கிருந்து திருநாவாய் என்ற ஷேத்திரத்திற்கு சென்றோம். சிவன், விஷ்ணு, பிரும்மா மூவரும் ஒரு சேர இருக்கும் இடம். நதிக்கு ஒரு கரையில் நவா முகுந்தனின் சந்நிதி. மறுகரையில் சிவனும் பிரும்மாவும். நாங்கள் போகும் போது நேரமாகி விட்ட படியால் முகுந்தனை மட்டுமே தரிசிக்க முடிந்தது. சற்று ஏமாற்றமாக இருந்தாலும் அடுத்த முறை சிவனையும் பிரும்மாவையும் தரிசித்து விடுவது என்ற முடிவோடு பாலக்காட்டுக்கு பயணமானோம்.

பாலக்காட்டில் பஜனோத்சவம் நடந்துகொண்டிருந்தது. மகா கணபதியான் கோயில் மண்டபத்தில் ஐந்து நாள் விடிய விடிய பஜனைகள் நடக்கும். பல பிரபலங்கள் தங்கள் குழுவோடு வந்து பஜன்ஸ் பாடுவது வழக்கம். காலைக் காப்பியில் ஆரம்பித்து இரவு சாப்பாடு வரை கோயிலில்தான். கோயிலை ஒட்டி என் சின்ன மாமியார் வீடு. எந்நேரமும் நாமாவளி கேட்டுக் கொண்டேயிருந்தது. இடையில் ஒருநாள் காவசேரியில் உள்ள எங்கள் குலதெய்வ கோயிலுக்கும் (பரக்காட்டு பகவதி) சென்று வந்தேன். மற்றுமொரு நாள் பதினெட்டு ஆக்ராஹாரங்களில் உள்ள கோயில்களுக்கும் ஒரு விசிட். இந்த பயணம் நிச்சயம் ஒரு ஸ்ட்ரெஸ் ரிலீப்தான்.

அக்டோபர் மாசம் எனது சிறுகதை தொகுப்பு “தகப்பன் சாமி” வெளியாயிற்று. சிறுகதை என்பது தன்னுள் மிகப் பெரிய விருட்சத்தை ஒளித்து வைத்திருக்கும் வீரிய விதை. எனக்கு சிறுகதை மீது அதீத காதல் உண்டு.

17-12-2010 அன்று வெளி வந்த குமுதம் பக்தி இதழில் இதோ எந்தன் தெய்வம் என்ற பகுதியில் எனது ஆன்மீக கட்டுரை வெளிவந்துள்ளது.

இந்த ஆண்டு எனது இரண்டு பதிவுகள் வாசகர்களால் பிரபலப்படுத்தப் பட்டது, பத்திரிகையில் எழுதினால் காசு கிடைக்கும் என்றாலும் என்னமோ எனக்கு இப்போது பதிவு எழுதவே பிடித்திருக்கிறது, காரணம் இங்கே என்னை விட நன்கு எழுதுகிறவர்கள் இருக்கிறார்கள். எனவே என் எழுத்தை மேம்படுத்திக் கொள்ள விரும்புகிறேன். எனது மனக் குமுறல்களையும் சமூகச் சிந்தனைகளையும் பதிவு செய்திருக்கிறேன்.

ஆக மொத்தம் இந்த வருடம் நன்றாகவே கழிந்திருக்கிறது. யாருக்கும், தெரியாமல் கூட எந்த தீமையும் செய்யவில்லை.

புத்தாண்டு வாழ்த்துக்களுடன் வித்யா சுப்ரமணியம்