இரக்கத்திற்குரியவன் (கவிதை)

மகாபாரதம்! இது துவாபர யுகத்தில்
நடந்த கதை என்கிறார்கள்
நான் சொல்கிறேன், குருஷேத்திரம்
இன்னும் ஓய்ந்தபாடில்லை!

பீஷ்மர், துரோணர், பாண்டு, திருதராட்டிரன்
துரியோதனன், துச்சாதனன், பாண்டவர்கள்
பாஞ்சாலி, குந்தி தேவி என
அனைவரும் இப்போதும் உண்டு

வாழும் மகான்கள் எல்லாம் பீஷ்மர்கள்
(பெண்களோடு ரகசியமாய் வாழ்பவரை நான் சொல்லவில்லை)
ஆட்சிப் பீடத்தில் சில துரியோதனர்கள்
எம்.எல்.எ, எம்.பி. மந்திரிகளாய் கௌரவர்கள்

காவல் நிலையங்களில் துச்சாதனர்கள்
அப்பாவி மக்கள்தான் பாண்டவர்கள்

கள்ளத்தனமாய் பிள்ளை பெற்று
குப்பையில் வீசும் குந்திகள் இன்றும் உண்டு
தர்மம் காக்கும் சில பரந்தாமர்களும் உண்டு

இன்றில்லாமல் போனவன் ஒரே ஒருவன்தான்
இரக்கத்திற்குரியவனும் அவனே

மன்னனாய்ப் பிறந்தவன்
அன்னையால் புறக்கணிக்கப் பட்டவன்
உலகின் முதல் அநாதை
கர்ணன்! ஆம் கர்ணன்தான்

பிறந்தவுடன் பேழையிலே
பின்னர் ஆற்றிலே
இவன் செய்த புண்ணியம்
தேரோட்டியின் உருவிலே

பேழை திறந்தான் தேரோட்டி
உள்ளே சிரித்தது சூரியன்
வாவென இவன் கைநீட்ட
தாவெனக் கேட்பதாக எண்ணி
கையில் பற்றியிருந்த மணிமாலை தந்து
தன் முதல் தானத்தைத் துவக்கிய வள்ளல்

தருமன் ஆடிக் கெட்டான்
இவனோ கொடுத்துக் கெட்டான்
கேட்டவர்க்குக் கேட்டதைக்
கொடுத்தே கெட்டான்

இல்லையெனில் ஓட்டிப் பிறந்த
கவச குண்டலம் அறுத்துக் கொடுத்து
தன் மரணத்திற்கு தானே
கதவு திறந்திருப்பானா?


சத்திரியன் அல்ல நீ என பாண்டவர் இகழ,
நீ சத்திரியனே ! பிராமணன் எனச் சொல்லி
ஏமாற்றிவிட்டாய் என்று பரசுராமன் சபிக்க
இவன் ஷத்திரியனா? தேரோட்டி மகனா?
உண்மையறிந்த அன்னையோ ஊமையாய்!

செஞ்சோற்றுக் கடன் தீர்க்க
உறவுகள் உதறியவன் இவன்
கொடுப்பதில் இவனுக்கு நிகர் எவருமில்லை
வீரத்திலும் விஜயனுக்கு நிகரானவன்

சுயம்வர மண்டபத்தில் இவன் வில்லேந்தி இருந்தால்
பாஞ்சாலி இவனுக்கே பத்தினியாகி இருப்பாள்


அந்தோ பாவம்! தேரோட்டி மகனுக்கு
இங்கென்ன வேலையென்று விரட்டப் பட்டான்,
வெற்றி விஜயனுக்கு
இப்படி இவன் இழந்தவை ஏராளம்


இதற்கெல்லாம் கரணம் இவன் அன்னை!
அவளுக்கும் அன்போடு 'கேட்ட வரம்' தந்து
தன் மரணத்திற்கு நாள் நிச்சயித்தான்

பலங்கள் அனைத்தும் இழந்த பின்பும்
இவனைக் கொல்ல இயலவில்லை விஜயனால்

பார்த்தான் பரந்தாமன். காத்து நிற்பதது
அவன் செய்த தர்மங்களே என்றுணர்ந்தான்

வேடம் மாற்றி அருகில் சென்றான்
அவனது புண்ணியத்தையும் கேட்டு வாங்கினான்

யார் கொடுப்பார்கள் அதை?
அதையும் கொடுத்தான் நம் கர்ணன்
உதிரத்தால் தாரை வார்த்து
அதையும் கொடுத்தான்

புண்ணியம் கொடுத்ததால் பாவத்மா அல்ல அவன்
மகாத்மாவாய் மாறி விட்டான்

மண்ணில் அவன் வீழ்ந்த போது
கண்ணனும் கண்ணீர் விட்டழுதான்

உபதேசம் பெறாமலே கீதைவழி
நடந்த கர்மவீரன் உண்மையில் இவனே!

நட்புக்கு இலக்கணமாய் வாழ்ந்தவன்
நண்பனுக்காக உயிர் விட்டவன்

இன்று இவன் போல் யார் உளர்?

அன்று யாரும் இவனை உணரவில்லை
உதாசீனம் செய்து விட்டார்கள்

அந்தத் தவறை இன்று நாமும் செய்ய வேண்டாம்
இரக்கத்திற்குரியவன் இவனே
எனத் தீர்ப்பெழுதுவோம்